Michael Hutchence, Mystify [2019]

Jeden z najmocniejszych muzycznych obrazów dokumentalnych, nawet dla tych, którzy mają raczej neutralny stosunek do twórczości INXS i Michaela Hutchence’a.

Wzruszający i poruszający portret intymny, złożony z archiwalnych wypowiedzi, materiałów video (w tym bardzo wielu prywatnych), fragmentów koncertów, prób. Oto lider INXS, Michael Hutchence.

Film kręci się wokół samotności, od pierwszych w zasadzie słów: „Czego najbardziej się boisz? Braku bliskiej osoby obok, samotności.” Przez resztę obrazu jedyną osobą, która wypowiada się „z twarzą”, będzie sam Hutchence. Nie ma gadających głów, które mogłyby na tym tle wypaść nienaturalnie – wszystkie inne postaci pozostają nazwiskami. Są tłem dla historii lidera, nieszczęśliwie kochającego gwiazdora, oddanego muzyce i scenie artysty.

Reżyser, Richard Lowenstein, postawił na skomplikowane relacje Hutchence’a ze światem, umiejętnie odtwarzając kamienie milowe jego kariery i życia osobistego. Są więc początki  sukcesu INXS, ich koszty oraz konsekwencje. Są związki: z młodziutką, trzęsącą sceną pop Kylie Minogue, modelką Heleną Christiansen, i byłą żoną Boba Geldofa, Paulą Yates. Jest brzemienny w skutkach upadek, koszmar życia w Anglii i próba muzycznej ucieczki od INXS. I wreszcie – precyzyjny, bolesny zapis ostatnich godzin życia Hutchence’a, złożony z wypowiedzi managerki Marthy Troup, Yates oraz przyjaciół.

Mystify to opowieść o trudnym śnie, z którego można na chwilę wyjść, ale on i tak powróci, najczęściej już jako koszmar. Choć wiele wydarzeń z życia wokalisty INXS ma charakter wręcz sensacyjny czy plotkarski, Lowenstein umiejętnie przekuwa wszystkie sytuacje w dramatyczny obraz jednej z najważniejszych postaci w historii australijskiej muzyki. Mystify to więcej niż dokumentalny must watch. To prawdziwe emocjonalne tornado.

Reż. Richard Lowenstein. Czas trwania: 102 min. [9,5/10]

PS. Dziękuję reżyserowi za przypomnienie, dlaczego Noel jest takim palantem (patrz: Brit Awards 1996)